Dag 1: Maastricht - Liège - Esneux - Complaines 72 km
Maastricht, de laatste week van april. Bert, Elke, Inge, Marco, Willem en ik: samen
zullen we vanaf Maastricht door de Ardennen fietsen. Bert, Elke en Inge zullen twee
dagen meefietsen, Marco zal zes dagen meefietsen. Willem en ik zullen samen
doorfietsen naar Orpierre in Zuid Frankrijk. Over twee weken zullen we
Bert en Inge en andere vrienden terug zien. In Orpierre zullen we met een grote
groep op de camping staan om te rotsklimmen, fietsen of anderszins vakantie te
vieren.
Met zes man starten we in Maastricht. Langs de Maas fietsen we naar Luik
en verder zuidwaarts, de Ardennen in. Zonder enig klimwerk bereiken we Complaines,
geheel omringd door de heuvels van de Ardennen.
Dag 2: Complaines - Harnoir - Barvaux - La Roche en Ardenne 57 km
We staan laat op. We zijn nog maar net op tijd om wat brood te kopen in de lokale
bakkerij voordat om 12 uur alles gesloten is. Na het ontbijt en het drinken van koffie
en thee en het drinken van nog meer koffie en thee zijn we eindelijk op gang gekomen.
De heuvels zijn in een divers kleurenpalet geschilderd. Veel bomen staan in bloesem.
Elke afzonderlijke boom op de heuvels heeft een eigen kleur. De resulterende
impressionistische compositie van de omgeving is een lust voor de ogen. Met een temperatuur
van 25 graden Celsius hebben we sowieso alle geluk van de wereld. In deze tijd van het
jaar mochten we hier niet op hopen. We genieten in de wetenschap dat elke minuut
mooi weer de laatste kan zijn.
Het weer is in betere vorm dan wijzelf. We volgen een vijftien kilometer lange
onverharde weg, welke veel tijd en veel energie kost. Na twee uur bereiken we
weer de hoofdweg. Het is inmiddels lunchtijd. De lunch kost eveneens de nodige
tijd en het is reeds 3 uur als we opnieuw vertrekken. Heuvel op, heuvel af,
fietsen we nog veertig kilometer voordat de avond invalt. We slapen op
de camping van La Roche en Ardenne.
Dag 3: La Roche en Ardenne - Neufchâteau - Rossignol - Bellefontaine - Virton 99 km
Vandaag staan we veel vroeger op dan gisteren. Na het ontbijt nemen we afscheid van
Bert en Elke die huiswaarts keren. Inge zal nog een dag meefietsen. Ze laat zien een
uitstekende conditie te hebben. Zonder thuis te fietsen, beklimt ze de ene na de
andere heuvel zonder een moment vermoeid te ogen.
We hebben wederom fantastisch weer. "Good Day Sunshine". De zorgeloze, laidback, Beatles song
relateert prima aan het lome verstrijken van de tijd, het langzame verglijden van de
landschappen en het langzame komen en gaan van zorgeloze gedachten in zorgeloze tijden.
Dit is het echte fietsvakantiegevoel. In een relaxed tempo fietsen we bijna honderd kilometer
heuvel op heuvel af, steeds weer opnieuw.
Dag 4: Virton - Marville - Damvillers - Verdun - Neuville en Argonne 95 km
We brengen Inge naar het busstation van Virton. Nadat de bus is vertrokken, zijn we
nog maar met drie.
Marco, Willem en ik zijn wederom gezegend met prachtig weer.
Helderblauwe luchten met 25 graden Celsius, beter kunnen we het niet hebben. Na
twintig kilometer passeren we de Franse grens. De Franse Ardennen zijn ondergedompeld
in zacht morgenlicht. We passeren groene valleien en geel bebloemde heuvels. Koolzaad
is in bloei. Het blijkt dat april de ideale tijd van het jaar om door dit gebied te fietsen.
We fietsen over smalle weggetjes en door sfeervolle dorpen. Iedere nieuwe vallei
heeft zijn eigen charme. Het landschap blijft heuvelachtig. Voorbij Verdun verandert
het weer dan toch. Grijze wolken drijven vanuit het westen binnen. Spoedig ligt er een
aaneengesloten grijs wolkentapijt boven onze hoofden. We spoeden ons naar een camping
voordat de regen inzet.
We bereiken de camping van Neuville en Argonne net voordat
de schemer inzet. Verrassend genoeg blijft de regen uit. Een eenvoudig diner op de
camping, vergezeld met enkele glazen wijn, vormt het sluitstuk van de dag.
Dag 5: Neuville en Argonne - Les Islettes - Traucourt en Argonne - Ancerville - Wassy 99 km
Als we opstaan, blijkt het landschap bedekt te zijn onder een dichte mist. Terwijl we aan het ontbijt
zitten, zijn we getuige dat de mist langzaam oplost onder invloed van de zon. Als we vertrekken, is
de mist al weer helemaal verdwenen en blijkt het opnieuw een zonnige dag te worden. Het lijkt
ondenkbaar dat het ooit nog ander weer zal worden.
Een aardige klim brengt ons over een grotere heuvelrug. We dalen af naar het
vriendelijke Argonne. Met een rustige bries in de rug is het gemakkelijk fietsen
en zonder veel inspanning vorderen we gestaag. Om 3 uur hebben we al honderd
kilometer afgelegd. In Wassy blijven we steken op het terras. Niemand voelt de
aandrang om nog door te zetten en we gaan aan het bier. Morgen is er weer een
dag...
Dag 6: Wassy - Longchamp-s-Aube - Cunfin - Châtillon-s-Seine 104 km
Natuurlijk schijnt de zon ook vandaag soeverein. Helaas is de fiets van Marco in
een minder glorieuze bui. De ene na de andere spaak breekt. Geen reden om te treuren
deze dagen. Tussen de reparaties hebben we in de heuvels van de Champagne opnieuw
een fraaie dag. De flanken van de heuvels zijn bedekt met wijnranken, zoals we in
de Champagne konden verwachten.
Laat in de middag bereiken we Bourgondië. We besluiten de dag in
Châtillon-s-Seine, waar de fietstocht eindigt voor Marco. Morgen zal Marco
met de trein terugkeren naar Nederland. We bestellen een feestmaaltijd in een
plaatselijk restaurant. Morgen gaan Willem en ik samen door in de richting
van de Morvan en het Massif Central.
Dag 7: Châtillon-s-Seine - Montbard - St. Agnan - Les Settons 119 km
We staan vroeg op om Marco naar het station weg te brengen. Opnieuw nemen we afscheid.
Nadat Marco met de bus vertrekt, fietsen we terug naar Châtillon om een ontbijt
te kopen in de boulangerie. De bakker is nog maar juist geopend. Als we ons ontbijt
op hebben en we weer op de fiets zitten, is het nog steeds vroeg. Het is een mistige
morgen. De mistsluiers leggen delicate kleurcontrasten over het landschap. Na een
uur begint de mist op te lossen.
Deze keer is het niet de zon die de mistvelden uit elkaar speelt maar de wind.
In plaats van blauwe luchten worden dreigende, donkere luchten ontsluierd en
van het westen komen diepzwarte wolken naar onze richting gedreven. De wind
trekt in korte tijd aan en het begint te motregenen. We bereiken de Morvan, een
oude bergketen die bekend staat om zijn donkere naaldbossen en om zijn slechte weer.
We krijgen allebei. De motregen maakt plaats voor slagregens met veel hogere intensiteit.
De wind neemt nog altijd toe. Gisteren konden we ons niet voorstellen dat het ooit
nog slecht weer zou worden. We fietsen dieper de Morvan in. Opnieuw vindt er een
weersverslechtering plaats. Een storm raast over de heuvels. We moeten nu snel een
overnachtingsplaats zoeken. Op een camping in Les Settons kunnen we de nacht doorbrengen,
in de verlaten activiteitenkamer van de lege camping. We zijn blij dat we niet in
een tent hoeven te slapen. De storm groeit nog steeds in intensiteit. Een nacht in
de tent was wel erg grimmig geworden.
Dag 8: Les Settons - Autun - Mesvres - Toulon-s-Arroux 89 km
De laatste wolken van de storing jagen over het land en over het meer van Les Settons
als we vanuit het paviljoen over het meer uitkijken. De laatste regens dalen neer
maar de storm is over en we zien dat er scheuren in het wolkentapijt beginnen te komen.
Als we de spullen hebben ingepakt en onderweg zijn, is het slechte weer definitief voorbij.
We krijgen een halfbewolkte dag die een adempauze lijkt te zijn tussen twee storingen.
Maar wat komt, dat zien we wel. Het is nu in ieder geval goed. We doorkruisen de Morvan
en verlaten het verweerde bergmassief bij de sfeervolle Middeleeuwse stad Autun.
We koersen weer op het zuiden, in de richting van het Massif Central. De eerste
heuvelrug zien we reeds in de verte opdoemen. Vandaag zullen we daar niet meer komen.
We brengen de nacht door in Toulon-s-Arroux.
Dag 9: Toulon-s-Arroux - Digoin - Roanne - Cordelles 113 km
We fietsen bijna de hele dag langs de Loire. De Middeleeuwse stad Roanne met haar
mooie Romaanse kerk is het hoogtepunt van de dag. Na Roanne worden we omringd
door hoge heuvelruggen. Morgen wordt de eerste echte bergetappe.
Dag 10: Cordelles - St. Anthème - Viverols 103 km
In een rechte lijn fietsen we naar de heuvelrug van de Monts du Forez. We moeten
bijna 1.000 verticale meters overwinnen om de pas te bereiken. Het is opnieuw een
regenachtige dag. Het obscure weggetje leidt door een smal bergdal met steile flanken
en dichte bossen. Na een uur door het dal klimt de weg ineens steil omhoog naar een rug
die verder omhoog leidt naar de pas. Als snel hebben we mooie balkonuitzichten naar
de vallei van de Loire, ver beneden. Het regent op hoogte aanmerkelijk harder en de
temperatuur nadert het vriespunt. Ik ben blij als we eindelijk de pas hebben bereikt.
Helaas wordt de lange klim niet gevolgd door een lange afdaling. Aan de andere kant
van de pas komen we na een ultrakorte afdaling op een groot plateau. We zijn op zoek
naar een camping maar dat blijkt in de dunbevolkte hooglanden en buiten het toeristenseizoen
geen eenvoudige opgave. De dorpen zijn verlaten en de campings, hotels en winkels gesloten.
Het is al donker als we een gesloten camping vinden waar we op het terrein kunnen komen.
We slaan ons kampement op. We hebben maar weinig te eten maar we kunnen water tappen.
De regen is gestopt en maakt plaats voor een koude nacht met veel sterren. We gaan gelijk
slapen want het vriest al.
Dag 11: Viverols - Le Puy en Vélay 64 km
Het vriest nog steeds als we opstaan na een lange, koude nacht. Een krachtige zon
schijnt. Een kristalheldere lucht nodigt uit om op weg te gaan. Het eerste project
is het vinden van de plaatselijke boulangerie. Verrassend genoeg vinden we al snel
een bakker. We hebben eindelijk wat substantieels te eten. De zon warmt ons intussen
effectief op. Het voelt als hemel op aarde na de koude nacht. We fietsen door velden
die zijn bezaaid met bloemen. We beklimmen kleine heuvelruggen, zien het landschap
met elke bocht veranderen. Als we de rand van het plateau bereiken, hebben we een
lange afdaling terug naar de vallei van de Loire. Als we terug zijn in het Loiredal, is
de temperatuur gestegen tot bijna dertig graden Celsius. Vroeg in de middag bereiken we
de inspirerende stad Le Puy en Vélay, één van de beginpunten van de pelgrimsroute
naar Santiago de Compostela. We slapen in de camping van Le Puy.
Dag 12: Le Puy en Vélay - Gerbier de Jonc - Le Cheylard - St. Sauveur 106 km
Het regent hard en onafgebroken als we Le Puy uit fietsen. Een lange klim van 1.000
meter hoogteverschil voert door eenzame, sfeervolle landschappen. Het grijze weer, de regen en
de verweerde landschappen doen herfstachtig aan, uit niets blijkt dat het lente is. Zeker niet
de temperatuur. Hoe hoger we komen, hoe kouder het wordt. En hoe natter het wordt helaas.
In een eenzaam café van een klein dorp schuilen we. Het weer is hopeloos. We weten dat het
vandaag niet meer goed gaat komen. We stappen de regen weer in en na nog een koud en nat uur zijn we op
de pas van de Gerbier de Jonc.
Een erg lange afdaling brengt ons in het mooie Eyrieux dal. De hellingen zijn met
terrassen in gebruik genomen. Een prachtig gezicht, maar niet in dit weer. Alles is nat.
Wezelf, onze fietsen, onze tassen, de inhoud van onze tassen, onze kleren, onze
slaapzakken. Dat laatste geeft de doorslag om een 'hotel credit' op te nemen.
we installeren ons en binnen korte tijd is de ruimte gevuld met natte en lekkende
spullen. Dat is inclusief ons zelf.
Dag 13: St. Sauveur - Chabeuil - St. Nazaire en Royans 100 km
Een lange, saaie, grijze, koude dag met hevige wind en veel, heel veel regen op
lelijke, drukke wegen in de Rhônevallei. Overal in Europa is het extreem
slechte weer in Zuid Frankrijk in de kranten en daar zijn we dan, in het brandpunt
van het nieuws en we maken het mee. De koude, natte hel duurt acht uur voordat we
onze bestemming bereiken, St. Nazaire en Royans. Er is geen discussie mogelijk: een
hotel credit.
Dag 14: St. Nazaire en Royans - St. Jean en Royans - Vercors - Die 90 km
Het weer was gisteren verschrikkelijk, was eergisteren verschrikkelijk en zo zijn
ook de voorspellingen voor vandaag. Er is wel een verschil. Vandaag moeten we de Alpen
over. De Vercors is een regio waar sowieso veel neerslag valt. Hoe zou dat vandaag
zijn? De bergen zijn compleet opgelost in de wolken maar het is droog op het moment.
We besluiten om vandaag toch te proberen om de Vercors over te steken, met alle risico's
vandien. We vinden onszelf al gauw omringd door de wolken als we klimmen naar de 1.300
meter hoge Col de la Machine. We passeren de loodrechte wanden van de Combe Laval
die zelfs in de wolken buitengewoon spectaculair zijn. We fietsen ongeveer halfwege
de wand. We kunnen noch de bodem van de wandafbreuk recht onder ons, noch de top
van de kliffen recht boven ons zien als gevolg van de mist.
Voorbij de Combe Laval treffen we steeds meer pas gevallen sneeuw aan en al gauw bevinden
we ons in een sneeuwlandschap. De dichte mist, de sneeuw en de afwezigheid van auto's
zorgen voor een volmaakte stilte. Voorbij de Col de la Machine komen we op een plateau.
We blijven op min of meer dezelfde hoogte. Vijftig kilometer lang passeren we wolken-
en sneeuwlandschappen, hopend op mooi weer aan de mediterrane zijde van de bergen. Een
tunnel brengt ons naar de mediterrane kant van de bergen, naar de lange afdaling naar Die.
Hoe mis konden we het hebben. We fietsen de tunnel uit en een sneeuwstorm in. Hevige
sneeuwval en gigantische wervelwinden zijn ons deel. Met al onze goretex kleren aan
besterven we het nog steeds van de kou, vooral als we iets lager komen en de sneeuw
vervangen wordt door dikke ijswaterdruppels. De remmen werken nauwelijks vanwege het
koude water; met onze voeten moeten we mee helpen met remmen op de haarspeldbochten.
Om de haarspeldbocht hebben we de storm tegen en worden alle lagen doorweekte kleding
strak tegen ons lichaam geblazen. We schreeuwen het uit van de intense kou die dat teweeg
brengt.
Het duurt eeuwen voordat we beneden zijn in Die. De temperatuur is beneden in het
dal wat beter dan boven op de berg en ook regent het wat minder erg. Toch zou ik
de weersomstandigheden normaliter als noodweer bestempelen. Na de grimmige
omstandigheden van zojuist zijn we blij dat we nu iets gewonere omstandigheden hebben.
Dit is het meest extreme weer dat ik ooit heb gehad gedurende mijn fietstochten.
We vinden gauw een camping in Die waar we op temperatuur kunnen komen.
Dag 15: Die - Col de Carabes - Serres - Orpierre 100 km
Het weer is eindelijk tot rust gekomen, hoewel het wolkendek nog altijd gesloten is
en het kwik nauwelijks boven nul graden komt. Eindelijk hebben we vergezichten over
de regio en kunnen we zien hoe het extreme weer van de laatste dagen zijn sporen
heeft nagelaten. De omringende heuvels en bergen zijn bedekt met verse sneeuw. Het
zijn interessante omstandigheden om dit prachtige, onbekende gedeelte van Frankrijk
te verkennen. Door bosgebieden trekken we omhoog en klimmen uiteindelijk naar de Col
de Carabes. Vandaar dalen we af naar de vallei van de Buëch. Door de brede vallei
fietsen we naar onze eindbestemming, Orpierre.
We worden hartelijk verwelkomd door onze vrienden. Nu kan de echte vakantie
beginnen! We blijven hier zeven dagen, zodat ik alle ruimte heb voor diverse
dagtochten, inclusief een dagtocht naar de Mont Ventoux.
Kaart van de route
Statistieken
Feiten en cijfers
# Dagen
# Fietsdagen
Fietsafstand
Afstand / Dag
Grootste afstand op een dag
Grootste hoogteverschil op een dag: klimmen
# warme & zonnige dagen
# koude & regenachtige dagen
15
15
1.410 km
94 km
119 km
1.000 m (van Le Puy naar de Gerbier de Jonc)
7
7
Hoogtepunten van de Reis
Ardennen
Lotharingen
Massif Central
Vercors
Fietsen in de Ardennen in de lente met bloesem in de bomen
Fietsen door de geel gekleurde koolzaadvelden tussen de Belgische grens en Verdun in de lente
Doorkruisen van de plateaus oostelijk en westelijk van de Loire en een bezoek aan Le Puy
Met knikkende knieën genieten van het uitzicht van de duizelingwekkende kliffen van de Combe Laval